Gönül hicazdı Sezai Karakoç’un dediği gibi ‘sen geldin ve benim deli köşemde durdun.’ Sen geldin gelen sendin Siyam’ın ayı lâkin biz bizde miydik? Biz kendimiz neyiz bilmezken sen bize geldin… Nitekim seleften bazı kimseler kendilerini Ramazan ayına kavuşturması için altı ay önce, Ramazan ayı bittikten sonra da beş ay amellerini kabul etmesi için Allah’a dua ederlermiş. Onlar Ramazan’ı bir aya değil bir … Okumaya devam et Siyam’ın Ayına Not (N.Ayça Aktaş)
Dur durak bilmeyen hayat döngüsünün içerisinde insanoğlu, hep gider bir yerlere. Bazen isteyerek bazen istemsiz. Hayat rüzgarı çoğu zaman planladıklarımızın dışına sürükler bizleri. Nereye gittiğimizi varınca anlarız çoğu kez. Gelmiş olduğumuz nokta da uyanır orasının neresi olduğunu çözmek zorunda kalırız. Her ne kadar hayat rüzgarı insanı istediği yere sürüklemeye çalışsa da insan bu dirence inat hayaller kurmaya devam eder. Çünkü hayaller kurmak insanın yaşama tutunmasındaki … Okumaya devam et Hep Gider İnsan (Berat ARSLAN)
Matematik dersinin öğrencilerimizin en çok kaygı ve umutsuzluk yaşadığı ders olduğunu hepimiz biliyoruz. Bu öyle büyük bir sıkıntı oluşturmaktadır ki, matematikte başarısız olan öğrenciler diğer derslerinden de ümidi kesmekte ve hiçbirine çalışmamaktadır. Böylece bu durum zamanla bir kısır döngüye de sebep olmaktadır. Örneğin; matematik dersinde başarısız olacağını baştan kabul eden bir öğrenci Türkçe dersine çalışmamakta, Türkçe dersine çalışmadıkça ve kitap okumadıkça da matematik dersinde başarısız … Okumaya devam et İki Matematik Problemi (Sevgi Yılmaz)
Birazdan Ölmüş Olacağım Zamanı durdurma şansı tanısalardı eğer Yelkovanın bacaklarını kırar, akrebi kaç yerinden sokardım kim bilir. Durur muydu zaman o zaman! Ya bu saçlarım dalgalanmayan Ya ruhum koşup zıplamayan, artık. O da durur bekler miydi zamanı Gelseydi, birlikte gider miydik.. Gitmelerimiz gelir miydi bizimle. Belki hiç gelmedi o Ben ki geldiğinde gitmedim.. Ümit ve korku arasında git gelli, Serum kokusuna bırakmamalı insan; vazgeçmeyi.. O … Okumaya devam et Birazdan Ölmüş Olacağım (Veysel Bilal Arslankara)
Ramazan ayında arkadaş, eş dost meclislerinin vazgeçilmezidir “İftarda ne var, ne yiyeceğiz? muhabbeti.Nezaman arkadaşlarla bir araya gelinse konu illaki oraya doğru evrilir. Sanki ortak karar verilmiş gibi akşamki iftarın planlaması konuşulur. Herkes önce çorba ile midesini yumuşatır, sonra ana yemeğe geçer ve en sonunda da tatlı ile iftarını bitirir. Ortamda bulunan kim varsa herkeste arkadaşın yaptığı bu sıralamayı onaylar. Çünkü Türk iftar kültürünün sıralaması aşağı … Okumaya devam et TENCERE DİBİN KARA (Berat ARSLAN)
Matematikçi, fizikçi ve mühendis bir tren yolculuğunda beraberdirler. Yolculuk sırasında göz alabildiğince yemyeşil manzaraları vardır. Derken bir koyun görürler. Sadece bir siyah koyun. Mühendis hemen ‘Buradaki koyunların hepsi siyah’ der. Fizikçi ona cevap verir. Der ki ; ‘Buradaki koyunların en az bir tanesi siyahtır diyebiliriz. Diğerlerini görmedik ki.’ Matematikçi de fizikçiye cevap verir ‘Burada en az bir tane, en az bir tarafı siyah olan koyun … Okumaya devam et Matematikçi (Sevgi Yılmaz)
Bu yazıya başlık bulmakta ve düşündüğüm başlıklara karar vermekte zorlandığımı itirafetmeliyim. Drogo’nun anlamsız bekleyişleri gibi vakit kaybetmemek için hızlıca yazıp bitirdimderken “Kader Çıkmazı ve Umutsuzluk” veya “Pişmanlıklar” tarzı kelimeler de zihne hücumetmiyor değil. Daha yazının başındayken Bastiani Kalesi’nin karanlık penceresinden uzakboşluklara bakanlar gibi hissetmeye başladık bile. Kitabı bitirip kapağı kapattığımda olay örgüsünü oluşturup kafamda klasik bir analizyaparım diye düşünmüştüm ancak asıl mevzunun olaylar değil kitabın … Okumaya devam et ANLAMSIZLIK HAPİSANESİ DİPSİZ KUYU BASTİANİ VE BİTMEYEN SORULAR (Salih Baltasar)
Çocuklar mallarına çok sahip çıkarlar. Sokakta birisinin bulduğu, kimin diye sorduğu şeyleri gördüklerinde her ne ise “bizim” diye bas bas bağırırlar. Hele de kendi şahsi eşyaları ise bağırması yetmezmiş gibi birde hophop zıplar durur. Evlerinin eşyalarını sonuna kadar sahiplenirler. Gerçi sahiplenme, sahip olma isteği her yaşta insanın vazgeçemediği duygu. Küçükler oyuncaklarına, büyükler arabalarına, mutfak eşyalarına vesaire. Yaşın isterse seksenin üzerinde olsun bitmez bu duygu. Rahmetli … Okumaya devam et BİZİMDİR… (Berat ARSLAN)
Yılın on iki ayı içerisinde en çok üzüldüğüm ay mart ayıdır. Zavallı ay, çetin geçen kışlar ile yazı özleyen baharlar arasında sıkışıp kalmıştır. İnsanlara ne doya doya kışı yaşatır ne müjdeler geldiğini baharın. Günlerine zaman zaman cemreler düşüverir de kendisi bir türlü dünyayı ısıtamaz, insanı güldüremez doyasıya. Sanki otuz bir günü hep soğuktur, unutturur ardından gelecek nisan ayını. Sanırsın kış bu sene dört ay sürecek. … Okumaya devam et MART “GOOGLE”A BAKTIRIR (Berat ARSLAN)
“Seher vakti çaldım yârin kapısını amanBaktım yârin kapıları sürmeli amanBoş bulmadım otağının yapısını amanÇıkageldi bir gözleri sürmeli” Neşet ERTAŞ Orta Anadolu tahıl ambarıdır; buğday, arpa , yulaf… Orta Anadolu her biçilmiş ürüne özel çorba üretim merkezidir; arabaşı, mercimek, ezo gelin… Orta Anadolu demek yeşilin serpiştirildiği kırsalın ise alabildiğine olduğu bozkırlar demektir. Orta Anadolu demek aşk şairleri, tasavvuf ehli büyükler, acının resmini çeken yazarlar demektir. … Okumaya devam et AŞK KAPISI (Berat ARSLAN)
